OYUN TERAPİSİ

Yetişkinler için psikoterapi ne ise çocuklar için oyun terapisi aynısıdır. Çocukların kelime hazinesi, yetişkinler kadar zengin değildir bu nedenle kendilerini oyuncaklar üzerinden daha rahat ifade ederler.a

Oyun, çocuğun kişiliğini bütünüyle etkileyen bir faaliyettir ve çocuğun iç dünyasının dışavurumudur. Oyun terapisti, seansı boyunca dikkatini çocuğa odaklar. Çocuğun her kelimesine ve hareketine dikkat edilir ve seans boyunca çocuğun birey olmasına izin verilir.

Oyun terapisti daha çok çocuğun kendi büyüme süreçleriyle ve gelişiminin önünü tıkayan engellerin ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. Çocuk oyun alanına dış gerçeklikten nesneler ya da olgular taşır. Çocuk, oyun terapisinde kendi kendini tedavi etmeye çalışır. Oyun içinde tekrar tekrar oyun oynar. Bozar ve yeniden oynar böylece sorunlarını çözer.

Oyun terapisinin güvenli ortamında çocuk, olumlu ve olumsuz durumları bir arada yaşayarak öğrenir. Gerçek hayatta kontrol edilemeyen durumların, oyun terapisinde sembolik yansımalarla birlikte kontrollü olarak yaşanıyor olması, oyun terapisinin bir diğer önemli fonksiyonudur.

 

Hangi Çocuklar Oyun Terapisinden Yararlanır?

Oyun terapisinde 3 - 13 yaş aralığında olan çocuklar ile çalışılabilir.

Travma, davranış bozuklukları, bağlanma problemi, anne ve babanın boşanması, kayıp, yas süreçleri, korku, kaygı bozuklukları, kardeş kıskançlığı, yeme bozukluğu, depresyon, akran ilişkilerinde bozukluk, dürtüsellik, duygu düzenleme, düşük özgüven gibi durumlarda oyun terapisinden yararlanılabilinir.

Oyun Terapisinin Çocuklara Katkıları Nelerdir?

Çocuklar; kendilerine saygı duymayı, duygularını tanımayı ve bunların kabul edilebilir olduğunu, kendi sorumluluklarını almayı, problemleri çözme becerileri, yaratıcı düşünmeyi, kendini kontrol etmeyi, yaptıkları seçimin sorumluluğunu almayı öğrenirler.

 

Yönlendiren ve yönlendirmeyen yöntemlerle iki farklı şekilde oyun terapisi gerçekleştirilmektedir. Yönlendiren oyun terapisinde, terapist kuralları koyar ve seanstan önce oynanacak oyunların belirlenmiş olduğu oyun terapisidir. Yönlendirmeyen oyun terapisinde, çocuğun istekleri doğrultusunda, çocuğun belirlediği oyunlar ile gelişen oyun terapisidir. Yönlendirmeyen oyun terapisinin sekiz kuralı bulunmaktadır.

Çocukla olumlu ilişki kurabilmek: terapist çocukla çabuk bir şekilde sıcak bir ilişki kurmalıdır. Gülme, sıcaklık ve arkadaşlık ifadesidir.

Çocuğu olduğu gibi kabul etme: terapist çocukla arkadaşça ilişki kurarsa, yargılamazsa çocuğu kabul etmiş olur. Çocuğun kabulü başarı için şarttır.

Çocuğun istediği gibi davranmasına izin vermek: çocuk kabul edildiğini hissetmezse duygularını açığa vuramaz. Tam kabul edildiğini hissetmezse suçluluk duyar.

Çocuğun duygularını yansıtabilmek: çocuğun oyunları, duyguların sembolize edilmiş halidir.   Terapist çocuğun sembolize davranışlarını sözelleştirmeye çalışır.

Çocuğa dikkat etmek: çocukta davranış değişikliği köklü olmalı ve kökünü çocuk içinde bulmalıdır.

Çocuğun gideceği yolu bulmasına izin vermek: terapist araştırıcı bir soru sormaz. Çocuk gideceği yolu bilir.

Terapiyi hızlandırmamak: çocuk zaten devamlı karışılan, acele etmesi istenen bir dünyada yaşamaktadır. Fakat yapısı itibariyle henüz acele edemez. Acele ettirildiğinde çocuk gerginleşir. Çocuk duygularını anlatmaya hazırsa anlatır.

Terapi sınırlarını oluşturmak ve gerektiğinde uygulamak: Terapistin ve çocuğun güvenliği için ya da terapi odasındaki eşyalara zarar verme şeklindeki davranışlar için sınır konmalıdır. Oyuncak daha sonra ilk haline gelebiliyorsa koparıp bükmesine izin verin

Sınırlar bir yapı sağlar. Çocuklara seçme olanağı verir. Sakin sabırlı ve kesin olarak belirtilmelidir.